ویتیلیگو که حدود 100 میلیون نفر در سراسر جهان به آن مبتلا هستند، با از بین رفتن رنگدانه در مناطق آسیب دیده پوست مشخص می شود. این بیماری است که مایکل جکسون ستاره موسیقی پاپ به طور علنی فاش کرده است. نه تهدید کننده زندگی است و نه مسری. اما لکههای سفید گاهی ناخوشایند که ایجاد میکند باعث ناراحتی عاطفی برای بسیاری میشود و اغلب به طرد اجتماعی منجر میشود، زیرا تصور نادرست گستردهای مبنی بر عفونی بودن این بیماری وجود دارد.
تخمین زده می شود که 1 تا 2 درصد از جمعیت جهان از این بیماری رنج می برند. درمانهای کنونی که برای تحریک رنگدانه به سرکوب سیستم ایمنی یا اشعه ماوراء بنفش متکی هستند، فقط تا حدی مؤثر هستند و اغلب ظاهری خالدار ایجاد میکنند. اشعه ماوراء بنفش (UV) بیش از حد نیز خطر ابتلا به سرطان پوست را به همراه دارد.
Amala Soumyanath، دانشیار نورولوژی دانشکده OHSU گفت: «بر اساس مطالعات حیوانی که ما انجام دادهایم، اگر این ترکیبات در انسان بیخطر باشند، نتایج بسیار بهتری را در درمان ویتیلیگو نسبت به روشهای فعلی نوید میدهند. پزشکی ویتیلیگو یک بیماری بسیار قابل مشاهده است که می تواند بیماران را از نظر روانی و عاطفی بسیار تحت تاثیر قرار دهد، حتی برخی را به فکر خودکشی سوق دهد. هر پیشرفتی در درمان آن به نفع تعداد زیادی از مردم در سراسر جهان خواهد بود.”
دکتر Soumyanath و همکارانش در مقاله ای که در مجله British Journal of Dermatology منتشر شده است، در مورد اثرات ترکیبات آنها در حیوانات گزارش کردند. اما توسعه این مفهوم به بیش از یک دهه قبل باز می گردد. سومیانات – در تحقیقاتی که در کینگز کالج لندن روی ویتیلیگو انجام داد – کشف کرد که پیپرین، آلکالوئید موجود در فلفل سیاه که مسئول تندی آن است، تکثیر ملانوسیت ها را در کشت های سلولی تحریک می کند. ملانوسیت ها سلول هایی هستند که رنگدانه های پوست را تولید می کنند. سپس محققان بسیاری از آنالوگ های پیپرین مصنوعی را طراحی و آزمایش کردند و تعدادی را شناسایی کردند که نتیجه مشابهی را به همراه داشت.
متعاقباً این گروه دریافتند که پیپرین و دو آنالوگ آن – تتراهیدروپیپرین (THP) و یک مشتق سیکلوهگزیل (RCHP) هنگامی که روی پوست یک مدل موش رنگدانه ضعیف اعمال میشود، رنگدانهای یکنواخت ایجاد میکنند. هنگامی که با اشعه ماوراء بنفش ترکیب شد، پوست به طور قابل توجهی تیره تر شد و هیچ یک از لکه های ناشی از درمان UV به تنهایی نشان نداد. علاوه بر این، پوستی که از قبل با یک ترکیب پیپرین درمان شده بود، نیاز به قرار گرفتن در معرض اشعه ماوراء بنفش کمتری داشت، بنابراین خطر ابتلا به سرطان را کاهش داد، و نسبت به زمانی که از UV به تنهایی استفاده میشد، زمان بیشتری طول کشید تا رنگدانهها دوباره محو شوند.
در نتیجه، براساس شواهدی و ازمایشاتی که انجام شده است میتوان امیدوار بود که روغن فلفل سیاه می تواند بمرور زمان رنگدانه را بیشتر کرده و باعث رنگدانه سازی ناحیه شود.